Biotechnologia medyczna, inaczej czerwona biotechnologia,
stanowi jedną z najnowocześniejszych dziedzin medycyny. Definiuje się
ją jako wykorzystanie żywych układów do procesów
technologicznych znajdujących zastosowanie w przemyśle zdrowotnym.
Powszechnie uważana jest za jeden z najistotniejszych
obszarów zastosowania biotechnologii.
Do najważniejszych zadań biotechnologii medycznej zalicza się
wczesne diagnozowanie chorób (chipy DNA, bioczujniki),
wykrywanie wad genetycznych i rozwojowych, badania nad hodowlą
komórek, tkanek i narządów do transplantacji,
rozwój nowoczesnych metod i systemów analitycznych oraz
metod i technik profilaktyki, diagnostyki i terapii chorób
zakaźnych i zakażeń ważnych z punktu widzenia zdrowia publicznego,
prace nad technologiami stosowanymi w wykrywaniu i zwalczaniu
chorób odzwierzęcych, a także rozwój genomiki,
proteomiki, transkryptomiki i bioinformatyki stanowiących nowe
techniki stosowane w medycynie. Znalazła ona również
zastosowanie w opracowywaniu materiałów
biomedycznych nowej generacji, tj. szczepionek i leków
biologicznych.
Produkcję biofamaceutyków na skalę przemysłową oraz
dynamiczny rozwój biotechnologii medycznej zawdzięczamy biologii
molekularnej, technologii rekombinowanego DNA oraz wytwarzaniu
przeciwciał monoklonalnych.
Biofarmaceutyki mogą mieć budowę polipeptydowo-białkową (np.
rekombinowane hormony, interferony, interleukiny, preparaty
trombolityczne, hematopoetyczne czynniki wzrostu, czynnik martwicy
nowotworów, czynniki krzepnięcia krwi, enzymy terapeutyczne,
przeciwciała monoklonalne i szczepionki) lub wywodzić się ze struktury
kwasów nukleinowych (oligonukleotydy antysensowe stosowane w
terapii antysensowej, a także geny terapeutyczne stosowane w terapii
genowej).